Hırsızlık - iftira - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/8704 Esas 2014/1000 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8704
Karar No: 2014/1000
Karar Tarihi: 20.01.2014

Hırsızlık - iftira - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/8704 Esas 2014/1000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hırsızlık ve iftira suçlarından mahkum edilmiştir. İftira suçuna yönelik yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçuna yönelik yapılan temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Sanığın hırsızlık suçu, TCK'nın 142/1-b maddesine uymaktadır. Ancak, fazla ceza belirlenmesi nedeniyle karar bozulmuştur. Hükümde belirtilen kanun maddeleri; TCK'nın 142/1-b ve 142/2-b maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2013/8704 E. , 2014/1000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- İftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi (ONANMASINA),
II-Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın yakınana ait eve girerek,uyuyan yakınanın asılı bulunan pantolon cebinden telefon çalmak şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 142/2-b maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza belirlenmesi,
2- Kabule göre de, yakınanın, sanığın yaptığı gürültü üzerine uyanarak kesintisiz takiple yakaladığı sanıktan telefonunu geri aldığının anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun kalkışma aşamasında kaldığı gözetilmeden, tamamlanmış suçtan hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 20/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.