Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2181 Esas 2020/223 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2181
Karar No: 2020/223
Karar Tarihi: 09.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2181 Esas 2020/223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla ilgili bir dava incelenmiştir. Mahkeme, başka dava olup olmadığının belirlenmesi ve varsa sanığın infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediğinin tespit edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Eğer sanık, daha önce işlediği bir suçun infazı sırasında bu suçu işlemişse, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre ikinci suçtan açılan davanın düşmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak bu durumun dikkate alınmadığı için hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK'nın 191. maddesi (5. fıkra) ve CMK'nın 223. maddesi (8. fıkra).

20. Ceza Dairesi 2017/2181 E. , 2020/223 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KÜÇÜKÇEKMECE 15. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 09.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.