MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik, ihmal suretiyle görevde yetkiyi kötüye kullanmak
HÜKÜM : A- Sanık ... hakkında;
TCK"nın 257/2, 43/1, 62/1. maddeleri uyarınca hükmedilen 3 ay 3 gün hapis cezasının anılan Kanunun 50/1-a, 52/2. maddelerine göre 1.860 TL adli para cezasına çevrilmesine,

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."ün Ordu S.S. 2. Sanayi Sitesi Esnaf ve Sanatkarlar Kredi ve Kefalet Kooperatifinin ortakları oldukları, ..., ..., ..., ... ile ..."ın kooperatifin başkan ve yönetim kurulu üyesi oldukları, kooperatif üyesi olan sanıkların kooperatif kefaletiyle bankalardan işletme kredisi talebinde bulundukları, rehin olarak gösterdikleri araçların ruhsatları üzerine kooperatif adına rehinli olduğu yazısını yazdırmayarak ruhsat fotokopilerinin üzerine kooperatif adına rehinli olduğunu sahte olarak yazıp fotokopiden ibaret olması sebebiyle özel evrak niteliğinde olan bu ruhsat fotokopilerini kullanarak kooperatife ve bankalara ibraz etmek suretiyle kredi çektikleri, böylelikle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını işledikleri, kooperatif başkan ve yönetim kurulu üyesi olan sanıkların ise kooperatifin kefaletetiyle kredi çekilmesine aracı olarak kooperatifi zarara uğrattıkları, böylece görevi kötüye kullanma suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
A- Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında verilen beraat kararlarına yönelik temyizin incelenmesinde;
Sanıkların cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden verilen beraat kararlarında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında görevi kötüye kullanma, ... ve ... hakkında ise özel evrakta sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Atılı suçların oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklar ... ve ... hakkında dolandırıcılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde, 5237 Sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken uygulanan maddelerinin sıralamasında hataya düşülerek, 52/2 maddesinin uygulanmasından sonra aynı kanunun 62.maddesininin uygulanması hususu sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
C-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
UYAP"tan alınan 14/05/2016 tarihli nüfus kayıt örneğine göre sanığın, hüküm tarihinden önce 27/08/2011 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.