Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/4847 Esas 2019/1681 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince 15/05/2018 tarihli ek kararı ile, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesine göre temyize tabi dava değerinin karar tarihi itibariyle kesinlik sınırının altında kaldığı, bu nedenle kesin kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından temyiz isteminin reddedilmesi üzerine davacı tarafça temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar süresi içinde temyiz edilmiştir. Davacının temyiz istemi, Bölge Adliye Mahkemesince kararın kesin olarak verildiğinden bahisle reddedilmiş ise de, iş bu dava ile alacağın bir kısmının dava edilmiş olması itibariyle temyizi kabil olmakla temyiz isteminin reddine ilişkin 15/05/2018 tarih ve 2017/2092 Esas 2018/319 karar sayılı ek kararın kaldırılmasına oy birliği ile karar verildi.
İşin esasının incelenmesine geçildi.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi delillere göre ve özellikle Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmaması gözetilerek, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
05/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.