Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/758 Esas 2020/4448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığa verilen 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143/1, 168/1, 58. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis, yine aynı Kanun’un 116/2 maddesi gereğince 6 ay hapis cezasının 31.10.2017 tarihli ve 2017/418 Esas, 2017/791 Karar sayılı ilamın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükmün hırsızlık yönünden bozularak sanık hakkında neticeten 10 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçu yönünden de istinaf başvurusunun esastan reddine dair 10.10.2018 tarihli ve 2017/3296 Esas, 2018/1424 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlü tarafından sunulan 31.10.2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca istinaf mahkemesi kararlarının temyiz edilebilir hale geldiğinden bahisle dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilebilecek nitelikte olmadığından temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 04.11.2019 tarihli ve 2017/418 Esas, 2017/791 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 2 yıl 6 ay ve 5 ay hapis cezaları ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 31/10/2017 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair verilen 10.10.2018 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-b. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse aynı Kanun’un 116/1 .maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçlarının 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle sanığın temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerektiği, bu nedenle Kayseri 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2019 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin temyiz talebinin reddine dair 28/11/2019 tarihli ek kararının istem gibi ONANMASINA, 11/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.