MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, iştirak nafakasının miktarı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadın, dava dilekçesinde 10.000 TL’ den az olmamak üzere maddi tazminat talep etmiş, dilekçenin içeriğinde ise; evlilik içinde eşinin sebebiyet verdiği borçları üstlenmek zorunda kaldığını, bazı ziynetlerin eşi tarafından elinden alındığını ve geri verilmediğini, boşanma nedeniyle düştüğü ekonomik sıkıntı ve eşinin sebep olduğu zararlar karşılığı olmak üzere maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Bölge adliye mahkemesince, davalı- davacı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında kabul edilerek lehine 15.000 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Davalı- davacı kadının tazminat talebi sadece Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında olmayıp aynı zamanda bağımsız nitelikte talepleri de içermektedir. Mahkemece, hakimin davayı aydınlatma görevi çerçevesinde (HMK m. 31) davalı-davacı kadına talep ettiği tazminatın niteliği, hangi maddi tazminat kalemi için ne miktarda talebi olduğu açıklattırılıp, açıklamaya göre bu taleplerinden Türk Medeni Kanunu"nun 2. kitabından kaynaklanan davalardan olmayan kısımları yönünden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için usulüne uygun olarak süre verilmesi, (Harçlar Kanunu m. 30-32) ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi aksi halde; Harçlar Kanunu"nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden maddi tazminat talebinin tamamının Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında değerlendirilerek ve “10.000 TL’den az olmamak üzere” ibaresiyle neyi kastettiği açıklattırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.10.2021 (Çrş.)