Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/25061 Esas 2017/1101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı Hazine vekili, borçlu davalı ... hakkında vergi borcu nedeni ile 6183 sayılı Yasa"ya dayalı takip başlatıldığını, borçlunun alacağı karşılayacak mal varlığı bulunmadığını, alacaklılardan mal kaçırma amacı ile dava konusu taşınmazlarını diğer davalılara devrettiğini belirterek, anılan Yasanın 24 ve devamı maddeleri gereğince bu tasarrufların iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın hakdüşürücü süreden reddi gerektiğini, muvazaalı devrin söz konusu olmadığından haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazlardan 202 ada 8 parseline 30.01.2009 tarihinde borçlu tarafından davalı ..."ye 6354 ada 1 parselin 29.01.2009 tarihinde davalı ..."ya satışının yapıldığı, davanın ise 07.02.2014 tarihinde 6183 sayılı Yasa"nın 26.maddesindeki 5 yılllık hakdüşürücü süreden sonra açıldığından bahisle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere mahkeme kararının gerekçesinde ve değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanunun uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 7.2.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.