Danıştay 8. Daire 2019/1058 Esas 2020/5022 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/1058
Karar No : 2020/5022

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Defterdarlığı … Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACILAR) : … Mirasçıları;
1) …
…
5) …
VEKİLLERİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … İli, … İlçesi, … Mah. … ada … parsel sayılı taşınmazın 6292 sayılı Yasa kapsamında satın almak için yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı Antalya Valiliği işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karar ile; ortada kadastro mevzuatına göre oluşturulmuş ve iptal edilmiş bir tapu kaydının bulunmaması, ayrıca bedelsiz iade şartlarından yararlanılabilmesi için tapu kütüğünde 2/A veya 2/B belirtmelerinin de bulunmasının gerekmesi karşısında, yasada aranan koşulları taşımadığı anlaşılan başvurunun reddine ilişkin dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; dava konu taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı, kadastro tutanaklarında taşınmazın … oğlu … doğumlu … (davacının) 1988 yılından beri kullanımında olduğu tespitinin yapıldığı, kadastro tespitine karşı açılan davada Kadastro Mahkemesince davanın reddine ve 6292 sayılı Kanuna göre yapılacak işlemler sonuçlanıncaya davaya katılan Hazinenin davasının anılan Kanunun 9/2. maddesi gereğince durdurulmasına karar verildiği, 2/B arazisi olarak tescil edilen, davacının kullanımında olduğu tespit edilen taşınmazın 6292 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında doğrudan satışına engel herhangi bir nedenin bulunmadığı, dava konusu taşınmazın satışının yapılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kaldırılmasına ve dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu taşınmazın 'boş' olduğu ve davacı tarafından kullanılmadığının tespit edildiği, 345 sayılı Genel Tebliğ'in ''31/12/2011 tarihinden sonra kesinleşen mahkeme kararlarında ve bu karara istinaden tapu kütüğüne konulan belirtmelerde, kullanıcı ve/veya muhdesat sahiplerinin taşınmazı bu tarihten önceki kullanımları konusunda dava dosyasında bulunan bilgi ve belgelere (bilirkişi raporları vb.) bakılacaktır'' düzenlemesi uyarınca dava konusu işlemin tesis edildiği ve hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı vekili tarafından, dava konusu parselin kadastro tutanağında “6831 sayılı kanunun 2/b maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırı dışına çıkarılmıştır. … oğlu … doğumlu … 1988 yılından beri kullanımındadır” ibaresinin yazılı olduğu, zilyetliğin Kadastro Mahkemesinin kesinleşmeş kararıyla da sabit olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 11/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.