Esas No: 2021/21020
Karar No: 2022/16547
Karar Tarihi: 29.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21020 Esas 2022/16547 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın nitelikli hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle aldığı ilk karar temyiz edilmiş, ancak bu durumun hukuka aykırı olduğunu gösteren bir sebep olmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak aynı sanık için verilen ikinci kararda yargılamada savunma hakkının kısıtlandığı, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden karar verildiği tespit edilerek kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Bu kararda dikkate alınan kanunlar arasında CMK’nın 286/2-a, 288, 294, 301, 302/2, 304/2-a maddeleri ve 5271 sayılı CMK’nın 150/3, 188/1, 289/1-e maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri, 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddi ve istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 06.09.2018 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçunun temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 7. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine 29.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
