Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28989 Esas 2020/5939 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 2008 yılında davalı bünyesinde aşçı olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin davalı işveren ile anlaşma sonucunda karşılıklı olarak sona erdirildiğini beyanla kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin karşılıklı anlaşma ile sona erdiğine dair iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacının mazeretsiz olarak işe gelmemek suretiyle işi bıraktığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki iş akdinin taraflarca karşılıklı anlaşma ile sona erdirilip erdirilmediği noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı taraf işverenin fazla mesai ödemesi yapmaması, izin kullandırmaması, 15 günde bir izin kullandırıp ücretini ödememesi gibi sebepler dolayısıyla iş sözleşmesinin karşılıklı olarak sona erdirildiğini iddia ederken, davalı iş sözleşmesinin karşılıklı anlaşma ile sona erdiğine dair davacı iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacının mazeretsiz olarak işe gelmemek suretiyle işi bıraktığını savunmuştur. Mahkemece, davalı işverenin davacının işçilik alacaklarını ödememesi nedeni iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği kabul edilmiş ise de varılan sonuç tarafların iddia ve savunmaları ve dosya kapsamı ile örtüşmemektedir. Mahkemece, davacı ve davalı tanıklarının beyanlarına başvurulmuştur. Mahkemece dinlenen davacı tanıkları işyeri çalışanı olmamakla beyanları duyuma dayalı olup hükme esas alınamaz. Davalı tanığı ... “ ...davacı maaşı az bulduğu için işten kendi çıktı... davacının en son hatırladığım kadarıyla 1000 TL maaş alıyordu. Zam olmaması nedeniyle işten çıktı. Davacı çıkmadan önce son iki ay maaşı zamlı almıştı. Ancak işçilerin haberi yoktu...Davacı çalıştığı sürece 2 kere işi bırakıp geri girdi”; davalı tanığı ... “..En son neden çıktı yada çıkarıldı bilmiyorum. O sırada ben çalışmıyordum. Arada kendi isteğiyle girip çıkıyordu”; davalı tanığı ... “..çalıştığı dönemlerde zaman zaman işe giriş çıkış yapıyordu. En sonunda kendisi işi aksattı. Başka yerden iş bulmuş. Bu nedenle işten kendi isteğiyle ayrıldı”; davalı tanığı ... “...duyduğuma göre davacının usta aşçısıyla arasında tartışma olmuş. Bu nedenle kendi işi bırakmış” şeklinde beyanda bulunmuştur. Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, davacı iş sözleşmesinin davalı işveren ile karşılıklı olarak anlaşmak suretiyle feshedildiğini iddia etmiş ise de bu iddiasını ispat edememiştir. Bu itibarla; Mahkemece kıdem tazminatı isteminin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olu bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.06.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.