MAHKEMESİ : Urla Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2008/493-2013/54

Davacı vekili dava dilekçesinde, ortak alana yapılan müdahalenin sona erdirilerek, ortak alanının mimari projeye uygun eski hale getirilmesini talep etmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı Y.. Y.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacını dava konusu sitenin 28 nolu bağımsız bölüm maliki olduğunu, bağımsız bölümümün yan tarafındaki alanın site sakinleri tarafından futbol sahası olarak kullanıldığını, futbol sahası olarak kullanılmasının rahatsızlık verdiğini, bu alanın sığınak alanı ve sosyal alan olarak sitenin ortak kullanım alanı olduğunu belirterek ortak yere müdahalenin önlenmesini eski hale getirilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesi gereğince kat malikleri, gerek bağımsız bölümlerini, gerek eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kaidelerine uymak, özellikle birbirini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlüdürler.
Dosya içerisindeki belge ve bilgilerin incelenmesinden; dava konusu futbol sahasının bulunduğu alanın mimari projesinde bir kısmın sığınak üstü bir kısmının da boş alan olarak bulunduğu, 15.04.2007 tarihli kat malikleri kurul toplantısında site içerisinde futbol sahasının yapılmasına ilişkin kararın alındığı, davacının da alınan kararda imzasının bulunduğu, itirazi kaydının bulunmadığı, alınan kararın iptali için de davanın açılmamış olduğu anlaşılmıştır.
Buna göre; mahkemece, yukarıda değinilen yasa hükmü ve yukarıda açıklanan diğer hususlar dikkate alınarak davacının müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirilmesi talebinin reddi ile davacının dilekçesinde ileri sürdüğü rahatsızlık verici durumların bulunup bulunmadığı belirlenerek, rahatsızlık verici durumları bulunması halinde, bu rahatsızlıkların önlemlerle giderilmesinin mümkün olup olmadığı konusunda bilirkişiden ek rapor alınıp, oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.