Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; aynı eylemin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; sanık ... hakkında maktul ...’e yönelik tasarlayarak kasten öldürme, sanık ... hakkında maktul ...’e yönelik azmettirmek suretiyle tasarlayarak kasten öldürme suçlarından yapılan yargılamada, sanık ...’ün 05.12.2018 tarihli samimi ikrar konulu dilekçesi ile üzerine atılı suçu sanık ...’in azmettirmesi ile işlediğini ikrar ettiği anlaşılmakla, aralarında menfaat çatışması bulunan sanıklar ... ve ...’in savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38/1. ve 5271 sayılı CMK"nin 152. maddelerine aykırı davranılması, Usule aykırı olup bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmüş olduğundan, sair cihetleri incelenmeyen sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlerin öncelikle bu nedenle, sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlerin ise irtibat nedeniyle sair cihetleri incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2-a maddesi uyarınca dosyanın Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.