MAHKEMESİ : Ayvalık Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2009/660-2013/717

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, kooperatife ait arsanın satılması suretiyle elde edilen 1.000.000,00 TL"nin ortaklara dağıtılmasına karar verildiği halde davacıya ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 4.500,00 TL bedelin satış tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kooperatif üyeliğinden ayrıldığını, çıkma payı karşılığı olarak 79,14 TL"lık talebin kabulüne, fazla istemin ise reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma , benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; kooperatifin arsa satışının ortak dışı işlem olduğu, anasözleşmede bu tür işlemlerden elde edilecek gelirlerin ortaklara dağıtılacağına dair hüküm bulunmadığı, bu durumda, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 38/4 maddesi de gözetildiğinde davacıya ödeme yapılamayacağı, ancak talebin 79,14 TL"lık kısmının kabul edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 79,14 TL"nın 01.02.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Davalı Vekilinin Temyiz İtirazlarının İncelenmesi Yönünden;
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.820.00 TL’dir.
Dava dilekçesinde, 4.500,00 TL"nın tahsili istenilmiş, mahkemece, 79,14 TL"sının tahsiline karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısım, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı Vekilinin Temyiz İtirazlarının İncelenmesi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) açıklanan nedenlerle davalı vekilin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, davalıdan alınan peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.