Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15076 Esas 2020/1898 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/15076
Karar No: 2020/1898
Karar Tarihi: 27.02.2020

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15076 Esas 2020/1898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin defter ve belgeleri gizleme suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Kararda, suç tarihinin yanlış yazıldığı ve eksik bir şekilde belirtildiği tespit edilmiş ve düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, toplanan delillerin incelenmesi sonucu suçun sübutunun kabul edildiği ve cezada herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı vurgulanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddesi, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2 maddesidir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da kararda yer alan diğer kanun referanslarıdır.

11. Ceza Dairesi 2017/15076 E. , 2020/1898 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Defter ve belgeleri gizleme suçunda, suç tarihinin ibraz için verilen yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında, gerekçeli karar başlığına "2011" şeklinde hatalı yazılan suç tarihinin "09.01.2012" olarak, kısa karar ve gerekçeli kararın hüküm kısımlarında "213 sayılı VUK"nin 359/a" şeklinde eksik yazıldığı anlaşılan uygulama maddesinin "213 sayılı VUK"nin 359/a-2" olarak mahallinde düzeltilmeleri, TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin olmadığı takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.