Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2285 Esas 2020/218 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2285
Karar No: 2020/218
Karar Tarihi: 08.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2285 Esas 2020/218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Eskişehir 10. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadaki sanığın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine ilişkin kararın temyiz incelemesinde, hatalı olduğunu belirterek bozmuştur. Mahkeme, kararda yer alan ceza sürelerine ilişkin değerlendirmenin yanlış yapıldığını ve ayrıntılı bir karşılaştırma yapılmadan hüküm verildiğini belirtmiştir. Ayrıca, sanığın başka bir dava kapsamında bu suçu işleyip işlemediğinin araştırılmadığı ve bu nedenle de yanlış bir hüküm verildiği ifade edilmiştir. Karara göre, kanunların 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi ve 5560 sayılı yürürlükteki kanun hükümleri ayrı ayrı uygulanarak karşılaştırılması gerektiği belirtilmektedir. Bu noktada, 5237 sayılı Kanun'un 191. maddesi \"Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak\" suçunu düzenlerken, 5560 sayılı Kanun'un 191. maddesi aynı suçu \"Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak\" şeklinde düzenlemiştir. Ayrıca, kararda bah

20. Ceza Dairesi 2017/2285 E. , 2020/218 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ESKİŞEHİR (Kapatılan) 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Her ne kadar mahkemece, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinde ceza süreleri yönünden lehe aleyhe değerlendirilmesi yapılmış ise de; suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nin 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.