Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/10922 Esas 2015/13881 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : .. İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait alışveriş merkezinde Şubat 2002 tarihinden 20.05.2009 gününe kadar çalıştığını, en son aylık net 1.075,00 TL ücret aldığını ve ... olarak görev yaptığını, 01.06.2004 tarihinde haber olmaksızın işverence giriş çıkış yapıldığını, bu nedenle iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 01.06.2004 tarihinde çalışmaya başladığını, çalışmasının da fasılalı olduğunu, şarküteri bölümünde çalıştığını, asgari ücret aldığını, istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, şirkette fazla mesai yapılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, iş akdini 20/05/2009 tarihinde fazla mesai, genel tatil ücretlerinin ödenmemesi ve sigorta primlerinin gerçek maaş üzerinden yatırılmaması gerekçesiyle haklı nedenle feshettiğini iddia ederek 11.12.2012 tarihinde dava açmış ve mahkemece de iddiaya itibar edilerek kıdem tazminatına hükmedilmiştir.
Davalı işveren, davacının istifa ederek işten ayrıldığını savunmuştur.
Dosyada mevcut olup inkar görmeyen davacıya ait el yazılı 07/05/2009 tarihli istifa dilekçesinde davacı tarafından hiçbir neden gösterilmemiştir. İstifa dilekçesi soyut olup, irade fesadı da ortaya konulmamıştır.
Davacının 07/05/2009 tarihli haklı nedene dayanmayan istifa dilekçesi karşısında, 11/12/2012 tarihinde istifadan 3 yıl sonra açılan davadaki haklı fesih sebebinin soyut istifaya haklılık kazandırmaya yönelik olduğu anlaşıldığından, davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.