MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 19.05.2001 tarihinde iş sözleşmesinin sona erdiği 07.05.2012 tarihine kadar davalılara ait işyerinde ... olarak çalıştığını, aylık 1.250 TL net ücret aldığını, müvekkilinin senelik izinlerini kullanmadığı gibi ücretinin de kendisine ödenmediğini müvekkilinin kıdem tazminatına hak kazandığını davalıların aynı adreste faaliyet gösteren ortakları ve iştigal konuları aynı olan 2 farklı tüzel kişi olduklarını iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili; davacının davalılardan ..."de ilk olarak 19.05.2001 tarihinde çalışmaya başladığını, 31.12.2006 tarihinde kıdem ve ihbar tazminatlarını almak üzere iş yerinden ayrıldığını, davacının ikinci kez 02.04.2007 tarihinde yeniden aynı şirkette çalışmaya başladığını, bu çalışmasını da 07.05.2012 tarihinde sona erdiğini, davacının diğer davalı ... şirkette herhangi bir çalışmasının söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ...’nin tüm, diğer davalı ...’nin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde iki şirketi davalı olarak göstererek her iki davalının aynı adreste faaliyet gösteren ve ortakları, iştigal konuları aynı olan iki farklı tüzel kişilik olduğunu, işçilerin aynı servis ve yemekhaneyi kullandıklarını, işçilerin her iki firmanın da işini yaptığını iddia ederek dava açmış ve mahkemece her iki şirket müşterek ve müteselsil sorumlu tutularak karar verilmişse de; dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının her iki şirkete birlikte hizmet verdiği hususunun kanıtlanamaması, davacının davalı ...’ne gönderdiği fesih ihtarında, birlikte istihdama yönelik bir açıklamasının olmaması, davacının tüm hizmetlerinin ... tarafından bildirilmesi karşısında, davacının her iki şirkete birlikte hizmet verdiği kanıtlanamadığından ve davalı ... aleyhine açılan davanın husumetten reddine ilişkin ... İş Mahkemesi’nin 2013/245 Esas, 2013/238 Karar sayılı kararının Dairemizin 2014/126 Esas sayılı ilamı ile onanması da dikkate alınarak, davalı ... aleyhine açılan davanın husumet nedeniyle reddi gerekirken, gerekçesi dahi açıklanmadan ... aleyhine açılan davanın kabulü hatalıdır.
3- Hükmedilen fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil miktarlarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.