Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın Durağan Büyükşehir Belediye yönünden reddine, Karayolları Genel Müdürlüğü yönünden kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalılardan Karayolları Genel Müdürlüğü vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R – Dava kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece bozma ilamı uyarınca işlem yapılmış, davalılardan D.. B.. yönünden davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine, Karayolları Genel Müdürlüğü yönünden kabulüne dair verilen karar, davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir. Arsa vasfındaki taşınmaza emsal mukayesesine göre değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.Ancak; 1-Mahkemece, bozmadan önce verilen ilk kararda, davalılardan Karayollarının 91.868,91-TL davalı Belediyenin ise 49.482,18-TL el atma bedelinden sorumlu olduğuna hükmedilmiş, bu karar her iki davalının temyizi üzerine yeniden emsal incelemesi yapılması ve kaldırım olarak bedeline hükmedilen kısmın terkinine karar verilmesi nedenlerine dayalı olarak Dairemizce bozulmuştur. Dava konusu taşınmaz ile ilgili olarak belediyece alınmış 30.05.1989 tarih ve 336 yevmiye numaralı kamulaştırma kararının, imar planına göre zorunlu imar yolunun açılmasına yönelik olduğu anlaşılmıştır. Bozma sonrasında taşınmazın karayolları ağı içinde olup olmadığı karayolları ağında ise ne kadarlık bölümünün Karayolları Genel Müdürlüğünce sorumluluk alanında kaldığı araştırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile imar planında kısmen yol, kısmen kaldırımda kaldığı anlaşılan taşınmazın el atılan kısımlarının tamamının bedelinden davalı Karayolları Genel Müdürlüğünün sorumlu tutulması, 2-Kabule göre de; Davacı tarafça verilen 05.04.2012 tarihli ıslah dilekçesinde dava değerinin 141.500-TL olarak ıslah edildiği ve ıslah edilen miktara göre daha az bedele hükmedildiği gözetilmeksizin tam kabul kararı verilmesi, Doğru görülmemiştir. Davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan açıklanan nedenlerle hükmün H.U.M.K. 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.