Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14485 Esas 2020/2420 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14485
Karar No: 2020/2420
Karar Tarihi: 10.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14485 Esas 2020/2420 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kasten yaralama suçu işlenmiş ve sanık mahkum edilmiştir. Ancak adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet bulunması nedeniyle, sanığın hapis cezasının seçilerek mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği halde, adli para cezasına hükmedilerek tekerrür hükümlerinin uygulama imkanının ortadan kaldırılması, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde ihtar yapılmaması gibi sebeplerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK'nin 58/3, 58/1, ve 86/2. maddeleri, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler.

3. Ceza Dairesi 2019/14485 E. , 2020/2420 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 gün ve 43-56, 14.04.2009 gün ve 238-94 ile 29.09.2009 gün ve 173-209 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere; mahkemelerce daha ağır bir cezayı gerektirecek ve doğru uygulama yapıldığında temyiz incelemesine konu olabilecek bir eylemde, suç niteliği doğru belirlenmesine karşın, yanılgılı bir uygulama ile kesinlik sınırı içinde kalan bir cezanın verilmesi halinde, bu gibi hükümlerin aleyhe başvuru üzerine, temyiz denetimine konu olabileceği gözetilerek o yer Cumhuriyet savcısının sanık aleyhine yaptığı temyiz başvurusuna göre işin esasına girilmesi gerektiğinden tebliğnamenin kesinlik nedeniyle redde ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
1) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet bulunması nedeniyle, TCK"nin 58/3. maddesi gereğince, TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilerek sonuçta TCK"nin 58/1. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, TCK’nin 86/2. maddesi gereğince seçimlik cezalardan adli para cezasına hükmolunarak sonuç ceza itibariyle tekerrür hükümlerinin uygulama imkanının ortadan kaldırılması,
2) 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik karşısında, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde "sanık hakkındaki adli para cezasının ödenmemesi durumunda ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" dair ihtarat yapılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.