Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/23737 Esas 2015/11858 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı erkek tarafından kadın yararına hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası, maddi tazminat talebinin reddi, karşı davasındaki manevi tazminat talebinin reddi, birleşen davasında yararına verilen manevi tazminatın miktarı ve zina sebebiyle boşanmaya karar verilmemesi yönünden, temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-davalı erkeğin karşı boşanma davasının evlilik birliğinin temelinden sarsılması, birleşen davasının ise zina koşulları oluşmamışsa da, haysiyetsiz yaşam sürme sebebiyle kabul edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gibi, karşı davada erkek yararına manevi tazminata hükmedilmemesinde de bir yanılgı bulunmamasına göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tamamen kusurlu bulunduğunun anlaşılmasına göre yoksulluk nafaka talebinin (TMK m. 175) reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi, mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini; 186. maddesi, eşlerin oturacakları konutu birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen erkeğin karşı dava ve birleşen dava açısından, diğerinden daha ziyade veya eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, karşı dava ve birleşen davada erkek yararına tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK. md. 4, TBK. md. 50 ve 52) dikkate alınarak erkek yararına uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2015 (Çrş)