MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ....Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.02.2015 tarih ve 2012/199-2015/32 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli 2011/00125 sayılı koltuk kaplama (döşeme kumaşı) desenine ilişkin endüstriyel tasarımın bulunduğunu, davalının bu tasarıma konu ürünü satışa arz ettiğini ileri sürerek tasarıma vaki tecavüzün tespitini, önlenmesini, şimdilik 20.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, anılan ürünün müvekkilince üretilmeyip ithalatçı ... firmasından alındığını, toplam 1.874,8 metre kumaşın temin edilmesinin hemen ardından işyerinde tespit yapıldığını, bu esnada ürünün davacı adına tescilli olduğunun öğrenildiğini, tespitin ardından ürünün alınmasına son verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, aynı sektörde faaliyet gösteren davalının söz konusu koltuk kaplama kumaşı deseniyle ilgili bilgi sahibi olması gerektiği göz önüne alındığında davacının tescilli belgesindeki koltuk kaplama kumaşındaki desenin aynını taşıyan desenlerin bulunduğu kumaşları kullanması sebebiyle davacı yanın tasarımdan kaynaklanan hakkına tecavüz fiilini gerçekleştirdiği, raporda davalı yanca sunulan faturaya göre değerlendirme yapılmışsa da davalının tecavüzden önceki döneme ait ticari defter ve kayıtlarının tamamının incelenmesinin sağlanamadığı, ayrıca kapanış tastikinin yapılmamış olması sebebiyle eksik kayıtların da mevcut olduğu ve davalının iş yerinde bulunan tasarıma tecavüzlü ürünün miktarı nazara alındığında bilirkişi tarafından yapılan tazminat hesabının oldukça düşük kaldığı, 6098 sayılı Kanun"un 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak kadri maruf olduğu sonucuna varılan 5.000 TL maddi tazminatın uygun görüldüğü gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile, davacının tescilli 2011/00125 sayılı tasarıma davalının tecavüzde bulunduğunun tespiti ile men ve ref"ine, takdiren 5.000 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 358,63 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.