Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3889 Esas 2014/4930 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3889
Karar No: 2014/4930
Karar Tarihi: 04.11.2014

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3889 Esas 2014/4930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi, Y.D., E.S. ve O.P.'nin kasten öldürme suçunu işlediklerine karar vermiştir. Sanıkların müdafileri tarafından yapılan temyiz itirazları sonucunda, hükümler bozulmuştur. Bozma gerekçesi, mahkemenin sanıkları yeniden dinleyerek tahrik indirimi uygulayıp uygulamayacaklarını tespit etmediği, sanık Oktay'ın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak oluşturduğu halde 5 ay hapis cezasının esas alınması ve kanun maddelerinin eksik uygulanmasıdır. Sanıkların yargılanması 5237 sayılı TCK ve 765 sayılı TCK'nun yargı denetimine olanak verecek biçimde uygulanmalıdır.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31. ve 33. maddeleri
- CMUK'nun 326/son maddesi
- CMK'nun 307/4 maddesi

1. Ceza Dairesi 2014/3889 E. , 2014/4930 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2013/252406
MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/03/2013, 2010/208 (E) ve 2013/104 (K)
Suç : Kasten öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Y.. D.., E.. S.. ve O.. P..’ın kasten maktül Erkan"ı öldürme eylemlerinin sübutu kabul, takdiri cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre usul bozmasına uyularak verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Erkan müdafiinin yasal savunma şartlarının bulunduğuna, sanıklar Oktay, Yusuf müdafilerinin bir sebebe dayanmayan, Cumhuriyet Savcısının ve müdahiller vekilinin ve sair nedenlere yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1- Ceza yargılamasının amacı maddi gerçekliğin ortaya çıkarılması olup, sanıklar Y.. D.., E.. S.. ve O.. P..’ın yeniden dinlenerek, sanık Y.. D..’un 17.07.2006 tarihli sanık E.. S..’na hitaben ve 04.07.2006 tarihli C.E’ye yönelik yazdığı ve Cezaevi Müdürlüğü tarafından el konulan mektuplara karşı beyanları alınarak, mektupların içeriği hakkında ve olayın oluş şekli yönünden yeniden ifadeleri alınmak suretiyle olayın meydana gelişi ve mektupların içeriği açıklığa çıkarıldıktan sonra sanıkların hukuki durumlarının tespiti ile tahrik indirimi uygulanıp uygulanmayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık Oktay hakkında 29.11.2005 tarihli hüküm ile tayin olunan 1 sene 8 ay hapis cezasının CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca aleyhe temyiz bulunmadığından ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeksizin, 13.11.2008 tarihinde verilen 5 ay hapis cezasının Cumhuriyet savcısının aleyhe temyizi bulunmasına rağmen ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak olarak esasa alınması ayrıca kurulan hükümde CMUK’nun 326/son maddesi yerine CMK’nun 307/4 maddesinin yazılması,
3- Kabule göre; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK ile 765 sayılı TCK"nun olayla ilgili tüm hükümlerinin yargı denetimine olanak verecek biçimde uygulanması, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, sonuç cezaların eşit olması halinde, 5237 sayılı TCK’nun 53 maddesinin 765 sayılı TCK’nun 31 ve 33. maddelerine göre lehe olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nu uyarınca hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiileri ile Cumhuriyet Savcısının ve müdahiller vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 04/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.