6222 sayılı Sporda Şiddet Ve Düzensizliğinin Önlenmesine Dair Kanun’a muhalefet suçundan sanık ...’nın anılan Kanun’un 18/9 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/2. maddeleri gereğince 8 kez 400,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/09/2015 tarihli ve 2015/459 Esas, 2015/569 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 14/09/2018 gün ve 94660652-105-06-9678-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/09/2018 gün ve KYB-2018/75623 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 02/10/2017 tarihli ve 2017/2200 esas, 2017/7513 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığın taraftarı olduğu spor kulübünün müsabakalarının oynandığı 02/02/2015, 18/01/2015, 05/02/2015, 09/02/2015, 14/02/2015, 01/03/2015, 22/02/2015 ve 27/01/2015 tarihlerinde kolluk kuvvetine müracaat etmediği gerekçesiyle 8 kez 400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43. maddesinin, “(1) Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır. (2) Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklinde düzenlenmiş olması karşısında, sanığın eylemleri arasında hukuki bir kesinti olmadığı gözetilmeksizin, hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43/1. maddesinin uygulanması gerekirken, belirtilen tarihlerde kolluk birimine başvurmama şeklinde gerçekleşen her bir eylemi ayrı suç kabul edilerek 8 kez cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
a) Sanık hakkında uygulanan ihlal ettiği iddia olunan seyirden yasaklama tedbirinin, daha önceki tarihli aynı mahiyetteki tedbirin ihlali nedeniyle yargılandığı Ankara (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/2336 Esas, 2014/535 Karar sayılı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dosyası kapsamında verildiği anlaşılmakla,
6222 sayılı Kanun’da, güvenlik tedbiri niteliğindeki spor müsabakalarını seyirden yasaklanma kararının uygulanabilirliği kapsamında belirli bir süre ile sınırlı olmak kaydıyla kişinin yükümlülük altına alındığı, bu yükümlülüklere uyulmadığı takdirde ise bu Kanun"un 18/9. maddesinde tanımlanan suçun gündeme geleceği, bir başka suçun işlenmesi ve yükümlülüklere uygun davranmama halinde uygulama alanı bulan bu suçtan dolayı mahkemece kurulan hüküm ile birlikte ek olarak güvenlik tedbiri olarak spor müsabakalarını seyirden yasaklanmasına karar verilmesi halinde, anılan maddenin düzenleniş amacından uzaklaşılmış olacağı ve bu durum infazda da tereddütlere neden olacağı, bu itibarla anılan dosya kapsamında sanığın ceza mahkumiyetine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca güvenlik tedbiri olarak spor müsabakalarını seyirden yasaklanmasına da karar verilmesi,
b) Her ne kadar sanığa her bir eylem karşılığı için ayrı ayrı para cezası hesaplanmak suretiyle toplam 4.009,00 TL üzerinden önödeme teklifinde bulunulmuş ve sanık teklife uymamış ise de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 75/1-a maddesi uyarınca yalnızca adli para cezası öngörülen suçlarda cezanın alt sınırının ödenmesinin yeterli olacağı, somut olayda da sanığın eyleminin zincirleme şekilde tek bir suç olduğu gözetildiğinde, sanığa buna göre hesaplanacak önödeme teklifi yapılması ve sonucuna göre yargılamaya devam edilmesi gerektiği,
c) Kanun yararına bozma konusu yapılan bu dosyaya ilişkin suç ve iddianame tanzim tarihleri dikkate alındığında, sanık hakkında, aynı döneme isabet eden benzer suçlara ilişkin Dairemizin 2018/6836 Esas sayılı dosyasında kanun yararına bozma incelemesi yapılan aynı Mahkemenin 14/05/2015 tarihli ve 2015/233 Esas, 2015/419 Karar sayılı ve 28/04/2015 tarihli ve 2015/167 Esas, 2015/379 Karar sayılı dosyaları ile yine aynı Mahkemenin 02/06/2016 tarihli ve 2016/364 Esas, 2016/454 Karar sayılı kesin hükme bağlanmış dosyasının da bulunduğu, sanığın benzer nitelikli eylemlerinin bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği,
Hususlarında da kanun yararına bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.