Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-(b,d), 62/1, 52/2-3, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamı itibariyle katılanın meydana gelen olaydan ötürü oluşan tüm zararlarının giderilmediği ve bu kapsamda mahkemenin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmamasına yönelik takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamede bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiş, olay günü sanığın, saat 22:45 sıralarında, yerleşim yeri sınırlarında, bölünmüş yol üzerinde, sevk ve idaresindeki aracı ile seyri sırasında, olay mahallinde bulunan ışık kontrollü kavşağa geldiğinde, kendisine hitaben U dönüşü yapmanın yasak olduğu kavşak başlangıcında, yasaklamaya ilişkin işaret levhasına rağmen, dönmek için aracını sol tarafa yönlendirdiğinde, karşı istikametten, yeşil ışıkta geçen katılanın idaresindeki motosiklete çarpması şeklinde meydana gelen olayda, TCK"nın 22/3. maddesinde düzenlenen bilinçli taksir koşullarının oluştuğu, gözetilmeksizin sanık hakkında tayin edilecek cezadan bilinçli taksir nedeniyle artırım yapılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, meydana gelen olayda katılanın da kusuru bulunduğuna ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosyada mevcut 01/08/2013 tarihli adli muayene raporuna göre, katılanın meydana gelen olay sonucunda sadece kemik kırığı oluşacak derecede yaralanıp, yüzünde sabit iz kalmadığı anlaşılmış olmasına karşın, TCK"nın 89/1 maddesi uyarınca tayin edilen temel ceza üzerinden, 89/2 maddesi uyarıca artırım yapılırken, TCK"nın 89/2-d maddesinin de gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ikinci paragrafındaki, “89/2-(b,d)”, ibaresinin “89/2-b” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.