Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1972 Esas 2020/3465 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1972
Karar No: 2020/3465
Karar Tarihi: 05.11.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1972 Esas 2020/3465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkil, ciro yoluyla aldığı çeklerin ödenmediği için icra dosya borcu karşılığında 47.824,65 TL ödeme yaptı. Davacı, bu alacaklarının iflas masasına kaydının yapılmasını istemiş ancak davanın reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinde yapılan yargılamada çeklerin dava dışı bir şirketten alındığı ve dava dışı başka bir şirkete teslim edildiği tespit edilmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi ilk derece mahkemesinin kararına uygun olarak başvuruyu reddetmiştir. Kararda HUMK'nın 438/7. maddesine göre hüküm fıkrasında yazılı vekalet ücreti miktarının yüksek olduğu belirtilmiş ve hatalı olması nedeniyle düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise HUMK'nın 438/son ve 438/7. maddeleridir.

23. Hukuk Dairesi 2017/1972 E. , 2020/3465 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkilinin ticari alışveriş neticesinde davalı müflis şirketin çeklerini ciro yoluyla aldığını, ancak bu çeklerin günü geldiğinde müflis şirket tarafından ödenmediğini, müvekkili şirket tarafından bu çekler sebebiyle icra dosya borcuna karşılık toplam 47.824,65 TL ödeme yapıldığını, müvekkilinin mezkur 2 adet çekin keşidecisi olan müflis şirkete rücu hakkı olduğunu, alacaklarının iflas masasına kaydının yapılmasını talep ettiklerini ancak alacaklarınının tümüyle reddine karar verildiğini ileri sürerek 47.824,65 TL alacağının iflas masasına kaydının yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müflis şirket yetkilisinin borcu kabul etmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; davacının sözkonusu çekleri dava dışı ... Şirketi"nden cari hesap alacağına mansuben aldığı ve dava dışı ... San. Tic. Ltd. Şti.’ne cari hesap borcuna mahsuben teslim ettiği, davacının ticari defterlerinin lehine delil niteliğinin bulunduğu ve bahsi geçen çeklerin davacı şirketin ticari defterlerinde kayıtlı olduğu , müflis şirket tarafından keşide edilmiş olan çekler nedeniyle davacının dava dışı ... San. Tic. Ltd. Şti.’ne ödemiş olduğu miktarı davalı müflis şirketten rücuen tahsil edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş,karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince; ilk derece mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Kayıt kabul davaları alacağın iflas masasına kaydı istemine ilişkin olup, belirli bir miktarın tahsiline yönelik olmadığından, bu davalarda haklı çıkan yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda davacı lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur. HUMK"nın 438/son maddesi uyarınca hüküm fıkrasında vekalet ücreti yönünden yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, kararın hüküm bölümünün 5. bendindeki "5.610,71 TL" ibaresinin yerine ‘1.980,00 TL’ ibaresinin yazılmak suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan harcın istek halinde iadesine, dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 05.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.