Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/26364 Esas 2015/11749 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Velayet düzenlemesi yapılırken; göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun “üstün yararı” (BM. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme md.3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi md. 1; TMK md.339/1, 343/1, 346/1; Çocuk Koruma Kanunu md.4/b)’dır. Çocuğun üstün yararını belirlerken, onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Tarafların müşterek çocuğu ..."nın tarafların fiilen ayrıldıkları 06.12.2013 tarihinden itibaren baba yanında kaldığı, mahkemece aldırılan sosyal inceleme raporunda da velayetin babaya verilmesinin çocuğun üstün yararına uygun olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından, davacı babanın, annenin çocuğu görmesini engellediği kanıtlanamamıştır. Bütün bu açıklamalar karşısında; müşterek çocuğun velayeti konusundaki üstün yararının, babanın velayetine bırakılması olduğunun kabulü gerekir. O halde, mahkemece velayetin babaya verilmesi gerekirken, anneye verilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.06.2015 (Per.)