Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/16950 Esas 2017/958 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 11/09/2009 tarihinde davalı ... Sigorta Şirketine sigortalı, davalı ... adına kayıtlı ve davalı ..."ın sevk ve idaresinde bulunan.... plakalı aracın müvekkilinin sevk ve idaresinde bulunan .... plakalı araca çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile iş güçten kaldığı günler için 3.000,00 TL.nin davalı sigorta şirketi için 15/10/2009 tarihinden işleyecek yasal faizi, diğer davalılar .... ve ... için 11/09/2009 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini, 5.000,00 TL. manevi tazminatın davalılar .... ve ..."ten 11/09/2009 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı .... açısından davanın reddine, 1.729,35 TL maddi tazminatın 11/09/2009 kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı ... ve ... AŞ"den müştereken ve müteselsilen tahsiline(sigorta şirketi açısından dava tarihinden itibaren faiz ve poliçe limiti ile sınırlı olmak kaydıyla), 3.000,00 TL manevi tazminatın
11/09/2009 kaza
tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı ... 11/09/2009 kaza
...."den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Davalı ... vekilinin maddi tazminata ilişkin temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalı ... vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinlikten REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 242,26 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına 09.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.