Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/1846 Esas 2020/3461 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1846
Karar No: 2020/3461
Karar Tarihi: 05.11.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/1846 Esas 2020/3461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı kooperatif ortağı olduğu ve teslim edilen konutun projesine uygun yapılmadığını iddia ederek, 56.000 TL talep etti. Davalı ise binaların proje gereği yapıldığını savundu. Yargılama sonucunda yapılan keşifte konutun henüz oturulmaya uygun olmadığı ve kiraya verilmediği tespit edildi. Mahkeme, davalı lehine hüküm verdi. Ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, verilen kararın usul ve yasaya uygun olmadığını belirterek dosyanın incelenmek üzere kendilerine gönderilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: 6763 sayılı Kanunun 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı HMK’nın 373. maddesinin 5. fıkrası.

23. Hukuk Dairesi 2020/1846 E. , 2020/3461 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

K A R A R

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif ortağı olup, kooperatif tarafından 24 ikiz binadan oluşan 48 bağımsız konutun kaba inşaatının 1999 yılı sonunda bitirildiğini, müvekkiline teslim edilen konutun onaylı projesine uygun imal edilmediğini ileri sürerek, davalı kooperatifçe mevcut eksikliğin giderilmesini, aksi takdirde eksikliğin davacı tarafından yerine getirme bedeli olan 50.000,00 TL"nın ve yapım-teslimin gecikmesi nedeniyle yoksun kalınan para olan 6.000,00 TL olmak üzere toplam 56.000,00 TL"nin, faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, binaların projeye göre yapıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma sonrası verilen direnme kararı davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 15.05.2012 tarihli, 2015/23-754 Esas, 2015/1373 Karar sayılı ilamı ile taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar oluşturulmadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece yargılama sonucunda; yapılan keşifte dava konusu taşınmazda hiçbir şekilde oturulmadığı, binanın inşaat sektöründe tabir edildiği şekilde " kaba inşaat " halinde olduğu, binanın oturulmaya da müsait olmadığı, davacı ..."a ait dava konusu meskene ilişkin kurulduğu günden bu yana ikamet kaydının da bulunmadığı, bu nedenle mahkememizce elde edilemeyen kira gelirine ilişkin verilen hükmün yerinde olduğu gerekçesiyle mahkemenin 2011/67 Esas 2012/240 karar sayılı kararında direnilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dairemizce verilen 06.06.2013 günlü ve 2013/1752 E.- 2013/3856 K. sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmuş olup mahkemece verilen direnme kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 6763 sayılı Kanun"un 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı HMK’nın 373. maddesinin 5. fıkrası uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.