MAHKEMESİ : İstanbul 49. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 15/07/2013
NUMARASI : 2011/348-2013/190

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında temizlik malzemeleri alım satımına ilişkin sözleşme imzalandığını, diğer davalının da bu sözleşmeyi müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığını, taraflar arasındaki sözleşmenin 5. maddesine göre davalıya 14.400,00 USD değerinde yıkama makinesinin bedelsiz olarak verildiğini, ürün satışlarında da %35 iskonto yapılacağının belirlendiğini, buna karşılık davalı şirketin de her yıl en az 5.000 kg olmak üzere iki yılda 10.000 kg mal almayı taahhüt ettiğini, müvekkilinin yükümlülüğünü yerine getirdiğini, ancak davalının ilk yıl sadece 146 kg ürün aldığını belirterek taraflar arasındaki 10/03/2010 tarihli sözleşmesinin haklı nedenlerle feshine ve sözleşmenin 9. maddesinden kaynaklanan 13.650,00 USD cezai şartın dava tarihinden itibaren işleyecek devlet bankalarınca 1 yıl vadeli dolar bazında açılmış mevduat hesaplarına uygulanan faiz oranı uygulanmak suretiyle ödeme günündeki Türk Lirası karşılığının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın yetkili mahkemede açılmadığını, taraflar arasındaki 10/03/2010 tarihli sözleşmenin müvekkili adına haksız şartlar içerdiğini, aralarında cezai şarta ilişkin maddenin de bulunduğu, haksız şartlar içeren maddelerin dürüstlük kuralı ile bağdaşmadığını, müvekkili N.. P.. açısından ise sözleşmedeki kefalet şartlarının tam olarak yer almaması nedeniyle geçerli bir kefalet bulunmadığından husumet yöneltilmesinin mümkün olmadığını, talep edilen cezai şartın fahiş olduğunu, promosyon konusu makinenin iadesi ile ikinci el değerinin mahsubu gerektiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre taraflar arasındaki 10/03/2010 tarihli sözleşme gereğince davalı şirketin alım taahhüdünü yerine getirmediği ve sözleşmenin 9. maddesi gereğine davacı yanın cezai şart alacağının doğduğu, ancak davalı şirketin borca batık durumda olması ve kefil olan diğer davalı N.. P.."ın ekonomik durumu gözetildiğinde %50 oranında cezai şartta indirim yapılması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 6.825,00 USD cezai şartın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine, hükmolunan cezai şarta dava tarihi olan 13/07/2011 tarihinden itibaren 1 yıl vadeli aynı tür döviz mevduatına devlet bankalarının uyguladığı en yüksek oranda faiz yürütülmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde taraflar arasındaki 10/03/2010 tarihli sözleşmesinin haklı nedenlerle feshine ve sözleşmenin 9. maddesinden kaynaklanan 13.650,00 USD cezai şartın dava tarihinden itibaren işleyecek devlet bankalarınca 1 yıl vadeli dolar bazında açılmış mevduat hesaplarına uygulanan faiz oranı uygulanmak suretiyle ödeme günündeki Türk Lirası karşılığının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece hüküm kısmında “Davanın kısmen kabulü ile 6.825,00 USD cezai şartın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine, hükmolunan cezai şarta dava tarihi olan 13/07/2011 tarihinden itibaren 1 yıl vadeli aynı tür döviz mevduatına devlet bankalarının uyguladığı en yüksek oranda faiz yürütülmesine,” şeklinde hüküm oluşturulması HMK’nın 26. (HUMK 74.) maddesinde düzenlenen taleple bağlılık ilkesine aykırılık teşkil ettiğinden hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.