Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4463 Esas 2014/4842 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4463
Karar No: 2014/4842
Karar Tarihi: 3..11.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4463 Esas 2014/4842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/4463 E., 2014/4842 K. sayılı kararda, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verildiği görülmektedir. Sanığın cezası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53, 6354/1 maddeleri uyarınca 3 yıl 10 ay 20 gün olarak belirlenmiştir. Mahkeme, delillerin incelenmesi sonucunda sanığın suçu işlediği kanıtlanmış, savunmasının reddedilmesi ve yapılan inceleme sonucunda hükmün isabetli olduğu belirlenmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1 Maddesi: Kasten öldürmeye teşebbüs suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35/1-2 Maddesi: Sanığın cezası, eylemin niteliğine ve mahiyetine göre artırılabilir veya azaltılabilir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29/1 Maddesi: Cezanın belirlenmesinde, suçun işleniş şekli, suçun işlendiği zaman ve yer gibi etkenler dikkate alınır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 Maddesi: Cezanın belirlenmesinde, sanığın yaşadığı sosyal, ekonomik ve ailevi durum gibi etkenler göz önünde bulundurulur.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'n

1. Ceza Dairesi 2014/4463 E. , 2014/4842 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Sanığın ..."ü kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53, 6354/1 maddeler gereğince 3 yıl 10 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, mağdur ..."u kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunmaya, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi gerektiğine, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından ""adaletin selametinin gerektirmesi"" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK"nun 150/2-3 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, sanık için 561 TL tayin edilen müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak ""1.114,05 TL"" olarak belirlenen yargılama giderlerinin ""553,05 TL"" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle
DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03//11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.