Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/3330 Esas 2014/463 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2010/289892

Fuhuş suçundan sanık Ö.. Y.."in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 30.12.2009 gün ve 2007/272 Esas, 2009/762 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin suç tarihinde kolluğa müracaat ederek sanık Ömer"in evinde kendisine fuhuş yaptırıldığını, paranın bir kısmını sanığın eşi Ceylan"ın aldığını, ayrıca bu evde esrar satıldığını beyan ederek şikâyetçi olmuş, 29.09.2006 günü evde yapılan aramada esrar maddesinin bulunmadığı, sanığın evde olmadığı, yapılan araştırmada geçici tarım işçisi olduğunun ve ilçe dışında olduğunun tespit edildiği, mağdurenin Mahkemedeki ifadesinde ise kendisine müşteriyi sanığın getirdiğini, paranın bir kısmını bizzat sanığın aldığına ilişkin soruşturma aşamasındaki ifadesiyle çelişkili beyanda bulunduğu, sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmediği, tanıklar Pembe, Yıldıray Ekrem, Senem"in de mağdurenin iddialarını doğrulamadığının tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, sanığın mağdureye karşı fuhuş suçunu işlediğine dair mahkûmiyetine yeterli, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.