Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/3953 Esas 2016/2042 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mağdur vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdurun, 10.07.2013 tarihli oturumda sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği ve mahkemece duruşmaya katılan olarak kabulüne dair bir karar verilmemiş olduğu anlaşılmakla, katılan sıfatı ve hükmü temyiz etme yetkisi bulunmayan mağdur adına vekilinin yapmış olduğu temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik incelemeye, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.