BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 24. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2010 yılından itibaren güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, güvenlik hizmetinin ihale yapılarak ... Güvenlik Hizmetleri A.Ş. ile akdedilen hizmet alım sözleşmesi ile devredildiğini, müvekkilinin 10/10/2012 tarihinden itibaren söz konusu şirkette işe başladığını, taşeron firmaya geçmeden önce 1.660,00 TL net ücret aldığını, taşeron firma bünyesinde ise en son 1.508,00 TL net ücret aldığını, davalı işverenin müvekkilinin ve diğer personelin haklarını kısıtlamak ve aldıkları ücreti düşürmek için personellerini taşeron firmaya devretme yolunu seçtiğini, asıl işveren-alt işveren ilişkisinin muvazaalı işleme dayandığını, üniversite bünyesinde çalışmaya devam eden danışma görevlisi ve muadil işlerde çalışan personelin 2.500,00 TL civarında ücret aldığını ileri sürerek, ücret farkı alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işyeri bünyesindeki bina ve kampüslerde güvenliğin sağlanması için özel güvenlik biriminin işyeri bünyesinden kaldırıldığını ve güvenliğin özel güvenlik şirketlerinden hizmet satın almak suretiyle sağlanmaya başlandığını, ihalenin sonuçlanması ve 5188 sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun"un 16. maddesinde bulunan "özel güvenlik personeli, kanunda belirtilen koruma ve güvenlik hizmetleri dışında başka bir işte çalıştırılamaz." hükmü gereği istihdam fazlası personeli farklı bir işte istihdam edemediğini ve davacının tüm yasal haklarının ödenerek iş akdinin feshedildiğini, buna rağmen ... Güvenlik Hizmetleri A.Ş. ile imzaladığı hizmet alım sözleşmesine "işveren nezdinden çalışmakta olan ve işverenin bildireceği özel güvenlik personelini çalıştıracağını ve bu personeli işe alacağını ve işçiden kaynaklanan sebepler dışında bu personeli 1 yıl süreyle işten çıkarmayacağını kabul ve taahhüt etmiştir." maddesini eklettiğini, işyeri bünyesinde davacı ile görev tanımı aynı olan emsali bir çalışan olmadığından davacının ücreti konusundaki karşılaştırmasının eşitsizler arasında bir karşılaştırma olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, Yargıtayın emsal dosyada verdiği kesinleşmiş kararı da nazara alındığında davalı Üniversite ile alt işveren arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu ve davacı işçinin en baştan itibaren davalı Üniversitenin işçisi sayılması gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1,b-1. maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davaya konu ücret farkı alacağı hesabında hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının emsali olduğu bildirilen bir işçinin aldığı ücretler esas alınmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçinin baştan itibaren davalı işverenin işçisi sayılması gerektiğinin tespitine yönelik karar isabetlidir. Ancak güvenlik görevlisi sıfatıyla davalı işverenin işçisi olarak işyerinde çalışan emsali işçi bulunmamaktadır. Davacı işçi davalıya ait işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışmakta olup, bilirkişi raporunda davaya konu ücret farkı alacağı hesabında ise işyerinde idari personel olarak çalışan Raif Çamur isimli işçinin ücretleri esas alınmıştır. Emsal olarak kabul edilen işçinin görevi dikkate alındığında davacı için emsal olamayacağı açıktır. Dolayısıyla davacının, davalı işverenin emsal işçilerinden daha düşük ücret aldığı ve bu nedenle ücret farkı oluştuğuna yönelik iddiasının hukuki dayanağı bulunmadığından, davacının ücret farkı alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 16.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.