MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun usulden reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 18/02/2011 tarihinde sürücü Mustafa Kurban’ın sevk ve idaresindeki ... plaka sayılı araç seyir halinde iken davacının kullandığı motosiklet ile çarpıştığını, kaza neticesinde davacının yaralanarak sakat kaldığını, ... plaka sayılı araç, davalı ... şirketinin Zorunlu Mali Sorumluluk (Trafik) Sigorta Poliçesi ile kaza tarihinde sigortalı bulunduğunu belirterek dava tarihi itibari ile davacının zararı tam olarak tespit edilemediğinden dolayı fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 5.000.00 TL maddi tazminatın davalıdan temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, Davanın kısmen kabulü ile 125,99 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; fazlaya ilişkin talebin reddine; karar verilmiş, hükme karşı davacı vekilince istinaf yasa yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince yapılan başvurunun HMK"nın 352. maddesi uyarınca usulden reddine karar verilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
Temyize konu kararda, davacı vekilinin talebinin 5.000,00 TL olduğu, alınan maluliyet raporu sonrası hesaplanan tazminatın 125,99 TL olduğu ve mahkemece 125,99 TL maddi tazminata hükmedilmiş olup karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceğinden; davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.