15. Ceza Dairesi 2015/9865 E. , 2018/5503 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK’nın 158/1-f son, 62/1, 52,53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK’nın 204/1,62/1,53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nun suç tarihinde oto alım satımı ile iştigal eden katılana kendisini olarak tanıttığı ve plaka sayılı Camaro marka aracı satın almak için anlaştığı, katılandan 18,500 TL karşılığında aracı satın aldığı, araç bedeli olarak 2,000 TL parayı nakit olarak verip kalan kısım için 8,500 TL"si tahsilinden sonra sanığa iade edilmek üzere suça konu keşidecisi Erdek Tekstil İnş. ve Dayanıklı Tük. Mall. San. Dış Tic. Ltd. Şirketi olan 10/12/2007 keşide tarihli, lehdarı olan 25,000 TL bedelli çekin arkasına ismini yazarak verdiği, ayrıca sanığın katılan ileismi adı ile araç alım – satım sözleşmesi düzenlediği, katılana üzerinde kendi fotoğrafı bulunan adına düzenlenmiş sürücü belgesini de verdiği aracı bu şekilde alıp İzmir ilinde satmak suretiyle üzerine atılı resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1- Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanığın ismini kullanıp, çeki de bu sahte isim ve imza ile ciro ettiğinin sanık savunması, katılan beyanları ve dosya kapsamından sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki sürücü belgesinin iğfal kabiliyetinin bulunmadığı yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan beyanları ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaat belli ise; TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, sanık hakkında katılandan aracı satın alırken ödediği bedelin, yani menfaat miktarının 16.500 TL olması gözardı edilip 2500 günden başlatılarak TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 2083 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nın 52/2 maddesi uyarınca neticeden 41.660 TL olarak fazla adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin kısımların tamamen çıkarılarak yerine ""sanığın 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f-son maddesi gereğince haksız menfaatin 2 katı olan 16500 TL karşılığı 1650 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı kanunun 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 1375 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 52/2 maddesi gereğince günlüğü 20 TL"den hesap edilerek sonuç olarak 27.500 TL ile cezalandırılmasına"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi