Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/6222 Esas 2016/1999 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı asilin yüzüne karşı verilen kararda temyiz süresinin ""tebliğ"" tarihinden başlayacağının belirtilmesi karşısında, davacı vekilinin, 07.07.2014 tarihinde kendisine tebliğ edilen hükme karşı 14.07.2014 tarihli temyiz itirazının yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Davacı hakkında; üzerine atılı suçtan mahkumiyet hükmünün infazına başlanılmasından sonra yürürlüğe 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası gereğince anılan hükmün iptali ile CMK"nın 223/4-a. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği dikkate alındığında, CMK"nın 144/1-b. maddesindeki, “kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği” yönündeki düzenleme gözetildiğinde tazminat talebinin bu nedenle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi, sonucu itibariyle isabetli bulunmakta,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.