Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4467 Esas 2014/4793 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4467
Karar No: 2014/4793
Karar Tarihi: 03.11.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4467 Esas 2014/4793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 6 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verildiği belirtilmektedir. Kararda, toplanan delillerin incelenerek suçun sübutu kabul edildiği ve sanığın savunmasının reddedildiği ifade edilmektedir. Kararın temyiz edildiği ve müdafıinin temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmektedir.
TCK'nun 81/1, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53, 63/1, 54/1 maddeleri kararda yer almaktadır. Bu maddeler, suçun niteliği, tahrik sebebi ve cezanın belirlenmesinde etkili olmuştur. Ayrıca Avrupa İnsan Haklan Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi ve bu maddeye ilişkin içtihatlar da kararda yer almaktadır.

1. Ceza Dairesi 2014/4467 E. , 2014/4793 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Sanığın ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan;
5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53, 63/1, 54/1 maddeleri uyarınca; 6 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin suç niteliğine, tahrikin derecesine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nm 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Haklan Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Haklan Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK"nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, sanık için soruşturma ve kovuşturma sırasında 617 TL tayin edilen müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak "657,45 TL" olarak belirlenen yargılama giderlerinin "40,45 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 03/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.