Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/21978 Esas 2017/7512 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, yapılan yargılamada ilamında belirtilen gerekçelerle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum 24.08.2009 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle %16 oranında iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ve yapılan yardımların davalı şirketten rücuan tahsilini talep etmiş olduğu, davalı şirket vekili tarafından süresinde verilen cevap dilekçesinde ve dava aşamasında iddia edilen olayın işyerinde olduğunun kesin olmadığını, hastaneye geç gitmesi ile gözündeki hasar ve maluliyetinin arttığını ve kazalı işçinin mesleğini devam ettirdiğinden maluliyet oranına itiraz edildiğini ileri sürüldüğü, ancak mahkemece bu ileri sürülen hususlar tartışılmaksızın ve gereği şekilde bir değerlendirme yapılmaksızın %75 kusur oranı üzerinden davanın kabulüne karar verdiği anlaşılmıştır. Mahkemece verilen karar eksik inceleme ve yetersiz araştırmaya dayalıdır.
Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde ( 506 sayılı Kanunun 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin .... Sağlık Kurulu"na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilamı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın
ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı başkanlıklarınca ya da .... Sağlık Kurulu"nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp Genel Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karara bağlanması da zorunludur.
Mahkemece yukarıda belirtilen hususlar da dikkate alınarak ve bunun yanında meydana gelen rahatsızlığın işyerinde meydana gelen iş kazasından dolayı olup olmadığı, sigortalının rahatsızlığının sebebi, hastaneye olayın üzerinden yaklaşık 40 gün sonra gidişinin nedeni ve bu zaman zarfında başka bir rahatsızlığın meydana gelip gelmediği, kazalının ilk yaralanmasından sonra tedavisinin geciktirilmesinin iş göremezlik oranının artmasına etken olup olmadığı doktor raporları ile birlikte araştırılmalı, ayrıca davalı tarafın da maluliyete ilişkin itirazı mevcut olduğundan bu oran açıklanan yöntemce tekrar denetlenmeli, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Yukarıda belirtilen hukuki ve fiili durumlar gözetilmeksizin, yanılgılı değerlendirme ile eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 31.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.