Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/11131 Esas 2014/638 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11131
Karar No: 2014/638
Karar Tarihi: 15.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/11131 Esas 2014/638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu ile ilgili olarak alınan kararda zorunlu müdafiinin atanması başlığına odaklanmıştır. Karara göre, zorunlu müdafi atanması yapıldığı takdirde, kendisine atanmış olan zorunlu müdafiin tefhim ve tebliği yapması, vekaletnameli müdafinin yaptığı gibi hukuki sonuçları doğurur. Ancak, zorunlu müdafii kabul etmeyen sanık, kendisine atanmış olan zorunlu müdafiin yaptığı tüm işlemlere karşı çıkabilir. Bu durumda, zorunlu müdafiinin yaptığı işlemler hukuki sonuç doğurmayacaktır. Kararda, 5271 sayılı CMK’nun 150/2 maddesi değiştirilmiş olmasına rağmen zorunlu müdafi atanmasını gerektirir bir yasal zorunluluğun olmadığı vurgulanmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nun 150/2. maddesi
- 5560 sayılı Kanunun 21. maddesi

2. Ceza Dairesi 2013/11131 E. , 2014/638 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu"nun 18/03/2008 tarihli, 2008/9-7 E. ve 2008/56 K. sayılı kararında belirtildiği üzere, zorunlu müdafii atamasının yapıldığı tarih itibarıyla yürürlükte bulunan Usul hükümlerine göre tayin edilmiş zorunlu müdafie yapılan tefhim ve tebliğ, aynen vekaletnameli müdafie yapıldığında olduğu gibi hukuki sonuçlarını doğurur. Ancak; bunun ön şartı, kendisine bir zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmiş olmasıdır. Sanığın zorunlu müdafii azletme ve değiştirilmesini isteme hakkı bulunmaktadır. Kendisine zorunlu müdafii atandığından haberdar olan sanık buna ses çıkarmazsa, zorunlu müdafiin yapmış olduğu ve kendisinin açıkça karşı çıkmadığı tüm tasarrufların sonuçlarına katlanmak zorundadır.
Somut olayda; zorunlu müdafiine yapılmış olan tebliğ, kendisine zorunlu müdafi atanmasını kabul etmeyen ve (ayrıca savunmasını yaptığı 23/05/2007 tarihli oturumda 5271 sayılı CMK.nun 150/2. maddesinin 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunun 21. maddesiyle değiştirilmesi nedeniyle kendisine zorunlu müdafii atanmasını gerektirir bir yasal zorunluluk bulunmayan) sanık açısından hukuki sonuç doğurmayacağından, temyiz süresini de başlatmaz. Bu nedenle, sanık tarafından öğrenme üzerine verilen temyiz dilekçesinin süresinde kabul edilmesi gerektiğinden temyiz isteminin reddine dair 05/02/2013 tarihli ek karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.