Davacı, 31.8.2000 - 31.1.2005 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 31.8.2000 ila 31.1.2005 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğunun tespitini istemiştir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç yerinde değildir.
Gerçekten, 1479 sayılı Yasa da 506 sayılı yasanın 79. maddesinde düzenlendiği şekilde bir hizmet tespit yöntemi olmadığı gibi 1479 sayılı  yasanın  24. ve  25. maddelerinde kimlerin Bağ-Kur sigortalısı olduğu açık bir şekilde  düzenlenmiştir.Somut olayda, davacının vergi kaydına dayalı olarak 21.11.1995 tarihinde sigortalılığı başlamış ise de, tesciline esas vergi kaydının 21.11.1995-29.12.1998 ve 9.3.2000-31.8.2000, Ticaret Sanayi oda kaydınını ise 21.11.1995 – 29.12.1998 tarihleri arasında olduğu, Bağımsız çalışmasına esas başka kaydının da olmaması üzerine Bağ-Kur sigortalılığının 31.8.2000 tarihinde sona erdirildiği açıktır. Her ne kadar  davacı zorunlu sigortalılığın yasal olara sona erdiği tarihten sonrada bir kısım prim ödemesinde bulunmuş ise de salta prim ödemesi davacının yasal statüde değerlendirilmesine olanak vermez. Bu nedenle, Davacının 31.8.2000-31.1.2005 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasanın 24 ve 25. maddesi gereğince zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olarak kapsamda bulunmadığından prim ödemelerine dayanılarak geriye yönelik  hizmet verilmesi mümkün değildir.  Ancak fazla prim ödemeleri koşulları varsa ödeme tarihinden  itibaren isteğe bağlı sigortalı olarak değerlendirilebilir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20.11.2002 gün ve 21/892-990 sayılı kararı da aynı yöndedir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.1.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.