Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9653 Esas 2016/1637 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9653
Karar No: 2016/1637
Karar Tarihi: 15.02.2016

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9653 Esas 2016/1637 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi tarafından incelenen davada, çocuk suçlu hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkemenin verdiği adli para cezası hükümleri kesindir ancak adli tıp gideri ve yargılama gideri konusunda bazı düzeltmeler yapılması gerekmektedir. Çocuk Haklarına Dair Sözleşmeye aykırı olduğu gerekçesiyle adli tıp gideri olan 75,00 TL'nin çocuktan alınması hatalıdır. Yargılama gideri konusunda ise her suça sürüklenen çocuğun payına düşen tutarın belirlenen miktar dahilinde olduğu için Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine suçlu çocuklardan ayrı ayrı tahsil edilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, hükümlerin düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir.
17. Ceza Dairesi         2015/9653 E.  ,  2016/1637 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal,mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
    14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz talebinin REDDİNE,
    II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelenmesine gelince:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    a-Adli tıp gideri olan 75,00 TL"nin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilerek Çocuk Haklarına Dair Sözleşmeye aykırı davranılması,
    b-Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 24,10 TL yargılama giderinden her bir suça sürüklenen çocuğun payına düşen 12,50 TL"nin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen miktar dahilinde olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine suça sürüklenen çocuklardan ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkartılıp, yerine ""Adli tıp gideri olan 75,00 TL ve bu miktar düşüldükten sonra yargılama gideri olarak hesaplanan 12,00 TL"nin, CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.