Sahte fatura düzenleme - defter - belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3681 Esas 2020/1868 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3681
Karar No: 2020/1868
Karar Tarihi: 26.02.2020

Sahte fatura düzenleme - defter - belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3681 Esas 2020/1868 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, bir kişi hakkında sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü verildiğini ancak defter ve belge gizleme suçundan beraat ettiğini belirtiliyor. Temyiz başvuruları incelendiğinde defter ve belge gizleme suçuna yönelik nedenlerin yerinde görülmediği için bu beraat kararının onandığı vurgulanıyor. Ancak sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz nedenleri kabul edilerek hüküm bozuluyor. Bu suçların yasada gerektirdiği cezanın üst sınırına göre dava zamanaşımının gerçekleştiği tespit edildiği için sanık hakkında açılan davaların düşürülmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi açıklandı. Ayrıca, sanık hakkında açılan kamu davalarının düşmesine ilişkin kararın 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca alınabileceği belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2019/3681 E. , 2020/1868 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter, belge gizleme
HÜKÜM : Defter ve belge gizleme suçundan; beraat
Sahte fatura düzenleme suçundan; mahkumiyet

1-Defter, belge gizleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçların yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
26.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.