Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4701 Esas 2020/4390 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4701
Karar No: 2020/4390
Karar Tarihi: 10.03.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4701 Esas 2020/4390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ancak hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazlarının dosya içeriğine göre yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak etkin pişmanlık durumunun sonradan ortaya çıktığı ve ceza indirim oranının yeterince göz önünde bulundurulmadığı gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hak yoksunluklarına ilişkindir ve Anayasa Mahkemesi'nin 2015/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı doğrultusunda bazı bölümleri iptal edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi ise etkin pişmanlık hükümlerini içermekte ve indirim oranlarını belirlemektedir. Bu maddeye göre, indirim oranının üst sınırı 1/2 oranındadır.

2. Ceza Dairesi 2020/4701 E. , 2020/4390 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/4 oranında indirim yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA 10.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.