Davacı, yurtdışı hizmet borçlanmasının geçerli olduğunun tespitine, yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere  ve özellikle davacının 3.2.2005 tarihi itibariyle 3201 sayılı Yasa uyarınca yurtdışında geçen hizmet sürelerini günlüğü 2 Dolar üzerinden borçlanma talebini, yeni borçlanma miktarının yürürlüğe girdiği 10.5.2005 tarihine kadar kabul etmemekle davalı Kurumun kusurlu olmasına göre, davalı kurum vekilinin borçlanma miktarına yönelik temyiz itirazlarının reddine.
2-Davalı Kurumun yaşlılık aylığına yönelik temyiz itirazlarına gelince,
3201 sayılı Yasa"nın 6/A maddesinde, bu Kanuna göre değerlendirilen sürelere istinaden aylık tahsisi yapılabilmesi için yurda henüz dönülmüş olması ile birlikte tahakkuk ettirilen döviz borcunun tamamının ödenmiş olması ve döviz borcunun tamamının ödenmesinden sonra yazılı istekte bulunması koşul olup, bu şartları yerine getirenlerden tahsise hak kazananlarının aylıklarının yazılı istek tarihlerini takip eden aybaşından başlatılması üzere ilgili Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu hükümlerine göre  başlanacağı belirtilmiştir.
Dosyada davacının borçlanmayı yerine getirdiğine ve aylık talebinin de bulunduğuna ilişkin bir belge bulunmadığı gibi böyle bir iddiada bulunmamaktadır. Bu durumda 3201 sayılı Yasa"nın 6/A maddesindeki koşullar yerine getirilmeksizin  mahkemece yaşlılık aylığı yönünden hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Kaldı ki borçlanma üzerindeki uyuşmazlık giderildikten sonra borçlanmanın yerine getirilmesi ile birlikte aylık  koşulları oluştuğu takdirde Kurumca tahsisin yapılacağı da ortadadır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek  yazılı şekilde sonuca gidilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.1.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.