MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacı ve davalının boşandıklarını, boşanma ile birlikte davacıya aylık 300 TL yoksulluk nafakası takdir edildiğini, davacının 1.200- TL emekli maaşının olduğunu, boşanmadan önce de maaş geliri yetersiz olduğu için kendisine yoksulluk nafakası bağlandığını, günümüz ekonomik şartlarında davacının geçinmekte zorlandığını, davalının ise maddi durumunun çok iyi olup, birçok mülkü bulunduğunu, davacı için takdir edilen nafakanın TEFE-TÜFE oranında aylık 950 TL"ye yükseltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 600 TL"ye yükseltilmesine; nafakanını her yıl 01 Ocak tarihi itibariyle yıllık ÜFE oranında otomatik olarak artırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; tarafların, Bakırköy 2.Aile Mahkemesinin 2005/796 Esas-2006/821 Karar sayılı 26/12/2006 tarihli ilamıyla boşandıkları ve kadına 300-TL yoksulluk nafakası ödenmesine karar verildiği, kararın 13/06/2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Dava, yoksulluk nafakasının artırılması talebine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 176/4 maddesi hükmüne göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılmasına karar verilebilir. Bu hüküm gereğince mahkemece iradın arttırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi ya da hakkaniyetin artırımı gerektirmesi gerekmektedir.
Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamasına göre; nafaka alacaklısı kadının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir ve giderinde, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; tarafların sosyal ve ekonomik durumlarında boşanma davasından sonra olağanüstü bir değşiklik olduğu ileri sürülmemiştir.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek, nafakanın TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yüksek nafaka takdiri doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.