MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine "iftira" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-) 5237 Sayılı TCK’nın 58/1. maddesi uyarınca önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde tekerrür hükümlerinin uygulanacağı, Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/91 E.,2009/196 K. sayılı ve 12.03.2009 tarihli kararı ile ilgili olarak 09.09.2009 tarihinde kesinleştirme işlemi yapıldığı, ancak Tebligat Kanunu’nun 35.maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle anılan mahkemenin 01.02.2010 tarihli ek kararı ile hükmün infazının durdurulduğu ve dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay’a gönderildiği, Yargıtay 13.Ceza Dairesi’nin 2012/6169 E., 2012/8910 K. sayılı ve 12.04.2012 tarihli ilamı ile de davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, adli sicil kaydında yer alan ilamlardan en ağır cezayı içeren Bakırköy 19.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/541 E., 2009/248 K. sayılı ve 09.04.2009 tarihli ilamından dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, suç tarihi itibariyle kesinleşmemiş bulunan ve daha sonra zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi kararı ile sonuçlanmış olan Çorlu 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/91 E., 2009/196 K. sayılı ve 12.03.2009 tarihli kararından dolayı sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması,
2-) 5237 Sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1.fıkrasının ( c ). bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım
yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c.maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322.maddesi uyarınca, hüküm fıkralarından;
--TCK’nın 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkartılarak, yerine “.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/541 E., 2009/248 K. sayılı ve 09.04.2009 tarihli ilamından dolayı sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesine,
--TCK"nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak, yerine “kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 Sayılı TCK"nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.