2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/29921 Karar No: 2014/583 Karar Tarihi: 15.01.2014
Mühür bozma - karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/29921 Esas 2014/583 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemini reddetti ve hükmün onaylanmasına karar verdi. Ancak, karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminde, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanığa ceza verilmesi gerektiği, ancak esastan inceleme yapılarak sanığın beraatına karar verildiği belirtildi ve bu nedenle hükmün bozulmasına karar verildi. 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 Sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 Sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi.
2. Ceza Dairesi 2013/29921 E. , 2014/583 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma, karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-)Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 17.06.2009 tarihli beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; 6352 Sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine iade edilmesine ilişkin Dairemizin 26.07.2012 tarihli kararının sadece su hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusunun geçerli olduğu, bu nedenle mühür bozma suçu yönünden sonradan verilen kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede, Mühür bozma suçundan sanığın beraatına dair 17.06.2009 tarihli karara yönelik katılan vekilinin temyiz istemi üzerine yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-)Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde sanığın beraatına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 Sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 Sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.