Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01.06.1999-20.01.2005 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 1.6.1999-20.1.2005 tarihleri arasında davalı işveren yanında çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin kabulüne karar vermiştir.
Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi olan bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yada çalışmaların Kurumca tesbit edilip edilmediği yönetince araştırılmalıdır. Bu yasal koşul oluşmuşsa işyerinin o dönemde gerçekten var olup olmadığı, 506 sayılı Yasa kapsamına alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmesi daha sonra çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir dayanılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu sürekli mi, kesintili mi olduğu başlangıç ve bitiş tarıhleri konularında tanıkların sözleri değerlendirilirken bunların inandırıcılığı üzerinde durulmalı, işveren, işçi ve işyeriyle ilişkileri doğrulanmalı, işyerinin kapsam, kapasite ve niteliği ile bu beyanlar kontrol edilmeli, mümkün oldukça işyeri dönem bordrolarında yer alan ve çalışmaları dava konusu süreyi kapsayan çalışanlar dinlenilmeli, gerektiğinde işyeri komşu işyerlerinden kayıt, belge veya zabıta araştırması yolu ile belirlenmiş tanıkların beyanlarına başvurulmalı, bu tür davaların niteliği gereği tarafların göstereceği delillerle bağlı kalınmayıp mahkemece resen araştırma yapılabileceği göz ardı edilmemeli, böylece çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 2003/21.35.64, 2004/21-480-579 ve 2005/21.495-582 sayılı kararları da bu yöndedir.
Yapılan incelemede, davalı işverene ait işyeri kayıtlarının getirtilmediği, sigortalı hizmet çetvelinden davalı işyerinde 2.9.1996-8.5.2000 tarihleri arasında çalışması görülen tanık D.A."ın beyanı ve yetersiz bilirkişinin raporu ile tüm istemin kabulüne karar verildiği, yukarıdaki açıklamalar dikkate alındığı takdirde, tanığın işyerinde geçen çalışmaları itibariyle ancak 1.6.1999-8.5.2000 tarihleri arasındaki sürenin belirlenebileceği, 8.5.2000-20.1.2005 tarihleri arasındaki süre yönünden ise hiçbir araştırma yapılmaksızın sonuca gidildiği ortadadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir.
O halde,  davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.