Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9007 Esas 2020/1863 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9007
Karar No: 2020/1863
Karar Tarihi: 26.02.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9007 Esas 2020/1863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık ... hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmünü infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin 2015'teki iptal kararını dikkate alarak onadı. Diğer bir sanık ise aynı suçtan beraat etti. Ancak bu kararın temyiz edilmediği için incelemeksizin iadesine karar verildi. Ayrıca, sanık ... hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmü zaman aşımı nedeniyle bozuldu ve kamu davası düştü. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararını gözetmeyi gerektirirken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri sahte fatura düzenleme suçu için dava zamanaşımını belirlerken, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi bozma kararı verildiğinde yeniden yargılama yapılmasını gerektirmezken, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi zaman aşımı nedeniyle kamu davasının düşmesini öngörür.

11. Ceza Dairesi 2017/9007 E. , 2020/1863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: Beraat
Sanık ... hakkında: Mahkumiyet

1- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin yokluğunda 18.07.2013 tarihinde verilen hükmün katılan vekiline 03.10.2013 tarihinde tebliğ edildiği, katılan vekili sanık hakkında verilen beraat hükmünü hüküm tarihinden önce 28.06.2013 tarihinde verdiği dilekçe ile temyiz ettiği, ancak hüküm tarihinden sonra süresi içinde herhangi bir temyiz dilekçesi vermediği anlaşılmakla; temyiz istemi bulunmayan dosyanın İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
2- Sanık ... hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı sebeplerin nitelik ve derecesi azaltıcı nedenin bulunmadığı takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,

3- Sanık ... hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 26.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.