Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1057 Esas 2014/3153 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1057
Karar No: 2014/3153
Karar Tarihi: 19.02.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1057 Esas 2014/3153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, ortak lokanta işleten müvekkilleri adına davalıdan 12.000 TL'lik mal almak için bedelli senet vermişlerdir. Ancak davalı, senedi 20.000 TL'ye tahrif edip müvekkiller aleyhine icra takibi başlatmıştır. Davacılar ise senedin teminat senedi olduğunu iddia ederek davalıya borçlu olmadıklarının tespitini ve %40 tazminat istemiyle menfi tespit davası açmıştır. Mahkeme, senet karşılığında mal alınmadığının ispatlandığını ve senedin teminat amacıyla verildiğini kabul ederek davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak Yargıtay, her ne kadar senedin ticari defterlere kaydedilmemiş olması hükümden düşürmese de, senet karşılığında mal teslim edildiği yazılı delille kanıtlanmadığı için mahkemenin hataya düştüğü gerekçesiyle hükmün davalı yararına bozulmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Madde 258-259.

19. Hukuk Dairesi 2014/1057 E. , 2014/3153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Akhisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2011/368-2013/645

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkillerinin ortak lokanta çalıştırdıklarını, müvekkillerinin davalının hibe olarak 12.000 TL.lik mal vereceğini söylemesi üzerine, yalnızca bedel kısmında 12.000 TL.yazan müvekkillerinden A.. T.."ın borçlu, diğer müvekkilinin kefil olarak gözüktüğü senedin teminat olarak davalıya verildiğini, davalının senedi tahrifatla 20.000 TL.lik senet haline getirip müvekkilleri aleyhine icra takibi yaptığını ileri sürerek icra takibinden dolayı davalıya borçlu olunmadığının tespitine, % 40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların müvekkilinden mal alıp karşılığında malen kaydı bulunan 20.000 TL.bedelli senedi verdiklerini, davacıların malların teslim edilmediğini yazılı delille ispatlaması gerektiğini belirterek davanın reddine, % 40 tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında bayilik ilişkisinin varlığı konusunda uyuşmazlık bulunmadığı, senette malen kaydı bulunmasına göre, davacı tarafın senedin teminat olarak verildiğini, senetten dolayı mal almadığını yazılı delille ispatlaması gerektiği, bilirkişi raporunda davalı tarafın ticari defterlerinin kapanış tasdiki ve davaya konu senedin kaydının bulunmadığı, satışların peşin olarak yapıldığının göründüğü, buna göre davacıların davalıdan davaya konu senet karşılığında mal almadığının, senedin teminat amacıyla verildiğinin ispatlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacıların davaya konu senetten dolayı davalıya borçlu olmadıklarının tespitine, davacı tarafın tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, malen düzenlenmiş bono nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Davacılar, dava konusu senedin teminat senedi olduğunu iddia etmektedirler. Düzenlenme nedeni bölümünde “malen kaydı” bulunan senet karşılığında mal teslim edilmiş olduğunun kabulü gerekir. Senede karşı ileri sürülen her türlü iddia yazılı delille kanıtlanmalıdır. Dava konusu senedin davalının ticari defterlerine kaydedilmemiş olması senedi hükümden düşürmez. Mahkemece, delillerin değerlendirilmesinde bu yönde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.